กิจของหมอ
หมอยา คือ ผู้ที่ชำนาญในการรักษาโรคภัยไข้เจ็บ ผู้ที่เข้าใจในวิธีนวดก็เรียกว่า หมอนวด
หมอ มาจากคำว่า เวชะ คนมีความรู้ แผลงมาเป็น แพทย์ แปลออกเป็นคำไทยว่า หมอ
หมอที่จะเป็นผู้รู้ชำนาญในการรักษาโรคได้นัน จะต้องรู้กิจ ๔ ประการ ในเบื้องต้นเสียก่อน แบ่งออกเป็นหมวดดังนี้ คือ
กิจ ๔ ประการ
หมวดที่ ๑ รู้ที่ตั้งที่แรกเกิดของโรคหมวดที่ ๒ รู้จักชื่อโรค
หมวดที่ ๓ รู้จักยารักษาแก้โรค
หมวดที่ ๔ รู้ว่ายาอย่างใดควรจะแก้โรคชนิดใด
หมวดที่ ๑ ที่ตั้งแรกเกิดของโรค
ที่ตั้งที่แรกเกิดของโรคนั้น ได้แก่ สมุฏฐาน ๔ ประการ คือ
๑. ธาตุสมฏฐาน
๒. อุตุสมุฏฐาน
๓. อายุสมุฏฐาน
๔. กาลสมุฏฐาน
สมุฏฐาน แปลว่า ที่ตั้งที่เกิดโรคภัยไข้เจ็บจะบังเกิดขึ้น ก็เพราะสมุฏฐานเป็นที่ตั้ง
ธาตุสมุฏฐาน แปลว่า ที่ตั้งของธาตุ แบ่งธาตุออกเป็น ๔ กอง คือ
๑. ปัถวีสมุฏฐาน ดินเป็นที่ตั้ง แจกออก ๒๐ อย่าง
๒. อาโปสมุฏฐาน น้ำเป็นที่ตั้ง แจกออก ๑๒ อย่าง
๓. วาโยสมุฏฐาน ลมเป็นที่ตั้ง แจกออก ๖ อย่าง
๔. เตโชสมุฏฐาน ไฟเป็นที่ตั้ง แจกออก ๔ อย่าง
จึงรวมเป็นธาตุสมุฏฐาน ๔๒ อย่าง หรือจะเรียกธาตุสมุฏฐานทั้ง ๔ ว่า ธาตุดิน ธาตุน้ำ ธาตุลม ธาตุไฟ ก็ได้
ปัถวีธาตุ ๒๐ คือ
๑.เกศา ผม ที่เป็นเส้นงอกอยู่บนศีรษะ
๒.โลมา ขน เป็นเส้นงอกอยู่ทั่วกายเช่นขนคิ้ว หนวดเคราเป็นต้น และขนอ่อนตามตัว
๓.นขา เล็บ ที่งอกอยู่ตามปลายนิ้วมือ และปลายนิ้วเท้า
๔.ทันตา ฟัน ฟังอย่าง ๑ เขี้ยวอย่าง ๑ กรามอย่าง๑ รวมเรียกว่าฟัน เป็นฟันน้ำนม มี ๒๐ ซี่ เป็ฯฟันแก่มี ๓๒ ซี่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น